بسمه تعالی
در این مقاله سعی داریم به بررسی چک از ابعاد گوناگون بپردازیم .
ابتدا لازم است به تعریف چک از دیدگاه قانون و عرف وانواع چک بپردازیم :
ماده ۳۱۰ قانون تجارت چک را چنین تعریف میکند :
چک نوشته ای است که بموجب آن صادر کننده وجوهی را که در نزد محال علیه داردکلا” یا بعضا مسترد یا به دیگری واگذار می نماید .
اما ماده ۲ قانون صدور چک آنرا سندی می داند که عهده بانک های دایر بموجب قانون ایران صادر شده باشد .
باعنایت به دو ماده فوق و عرف موجود در ایران چک عبارت از ورقه ای است که بوسیله آن صادرکننده مبالغی را که بانک در حساب او نگهداشته خود برداشت می کند و یا به بانک دستور می دهد که آنرا به شخص ثالث یا به حواله کرد شخص مزبور پرداخت کند.
چک انواعی دارد که عبارتند از :
چک عادی -چک تایید شده – چک تضمین شده – چک مسافرتی-
با توجه به اهمیت چک عادی و مسایل گوناگون حقوقی پیرامون آن موضوع این مقاله را صرفابه چک عادی اختصاص داده و بحث در خصوص انواع دیگر چک را به زمانی دیگر موکول می نماییم :
چک عادی : چکی است که اشخاص عهده بانکها به حساب جاری خود صادر و دارنده آن تضمینی جز اعتبار صادر کننده آن ندارد .
تعریف چک بلامحل : چکی است که بدلیل عدم وجود محل ( نقدی یا اعتبار قابل استفاده ) یا بدلیل عدم مطابقت امضا یا قلم خوردگی در متن چک یا اختلاف در مندرجات چک یا امثال آن قابل پرداخت نبوده و برگشت بخورد.(ملاک در خصوص موجودی چک تاریخ مندرج در چک می باشد نه تاریخ صدور )
ضمانت اجرای صدور چک بلامحل :
چک بلامحل را از سه طریق میتوان پیگیری نمود :
۱- از طریق کیفری
۲- از طریق حقوقی
۳- از طریق ثبتی
