بررسی بایدها و نبایدهای طلاق با استفاده از رویکرد تحلیل عوامل استراتژیک(SWOT) و ماتریس برنامه ریزی کمی راهبردی(QSPM)
هر جامعه در حال توسعه در روند تحول خود با موانع گوناگونی برخورد می کند که هر کدام به نوبه خود سبب رکود این تحول می شود. طلاق،ازعوامل گسیختگی و از هم پاشیدگی کانون خانواده می باشد که عواقب بسیاری را برای افراد جامعه داشته و می تواند منشا بسیاری ازآسیب های اجتماعی مانند انحرافات جنسی، خودکشی، فرار از منزل، سرقت، اعتیاد، تکدی گری، ولگردی و غیره شود. برای دستیابی به اهدافی مثل حفظ بنیان خانواده، توسعه و اشاعه ازدواج و کاهش آمار طلاق این تحقیق در دستور کار قرار گرفت. در این تحقیق ابتدا برای ارزیابی عوامل راهبردی درونی و بیرونی از ماتریس های IFE و EFE استفاده شده است. سپس برای تهیه استراتژی های مدیریتی جهت ارتقاء بنیان های زندگی، ماتریس SWOT ترسیم شده و درنهایت به منظور تحلیل و الویت بندی استراتژی ها QSPM استفاده گردید.
طلاق، یک نوع بیماری است که جهان را در برگرفته و در ایران نیز هر ساله بر میزان آن افزوده می شود و خطر از هم پاشیده شدن، بر بسیاری از خانواده ها سایه انداخته است. امروزه توسعه اقتصادی و اجتماعی میزان طلاق را در جامعه بسیار افزایش داده است، آمارهای جهانی موید این واقعیت است که میزان طلاق در بسیاری از جوامع افزایش یافته و روندی رو به رشد دارد.. طلاق هم مانند هر پدیده دیگر اجتماعی دارای ریشه های مختلفی است که بدون بررسی دقیق دلایل آن، مقابله با آن غیر ممکن است. نگاهی به تاریخچه نظام خانواده نشان می دهد که همزمان با ازدواج، طلاق نیز وجود داشته و این امر در تمام قوانین تمدن بشری وجود داشته و غالبا طلاق دهنده نیز مرد بوده است. نهاد خانواده کوچک ترین نظام اجتماعی است که ثبات و استحکام آن در .). ثبات جامعه موثر است و همچنین اختلال در آن پیامدهای سوئی برای جامعه به همراه دارد )محمدرضا دژکام ، ۰۸۳۱ ص ۳۸ تشکیل خانواده با وجود تنوع مذهب ها ، فرهنگ ها ، عرف ها و آداب اجتماعی یک پدیده طبیعی و فطری است، ولی در هیچ دوره ای مانند عصر ما،خطر انحلال،کانون خانواده را تهدید نکرده است. اسلام جاده ازدواج را صاف کرده و جاده طلاق را پر از سنگلاخ کرده است و افزایش طلاق نشان دهنده دوری جامعه از اسلام است. در بین مسیحیان طلاق ممنوع بوده به همین دلیل زن و شوهرها بدون ازدواج با هم زندگی کرده و به راحتی از هم جدا می شوند و بعد هم با افراد دیگری ازدواج م یکنند اما اسلام نمی گوید طلاق حرام است بلکه طلاق را آخرین دوا می داند. جوانی که در جامعه اسلامی رشد کرده و به آداب شرعی در روابط پابند است هنگام احساس نیاز به ازدواج، بر اساس معیارهای دینی و با دقت نظر همسر شایسته ای را انتخاب کرده، نیازهای گوناگون عاطفی، جنسی و… خود را تأمین می کند. به طور طبیعی چنین جوانی پس از ازدواج نیز عفت خود را حفظ کرده و این امر عشق زیاد به همسر و تحکیم پایه های نظام خانواده را به همراه م یآورد
