توضیحات
قانون زمین شهری مصوب ۲۲ / ۶ / ۱۳۶۶
قانون زمین شهری مصوب ۲۲ / ۶ / ۱۳۶۶
ماده ۱- به منظور تنظیم و تنسیق امور مربوط به زمین و ازدیاد عرضه و تعدیل و تثبیت قیمت آن به
عنوان یکی از عوامل عمده تولید و تأمین رفاه عمومی و اجتماعی و ایجاد موجبات حفظ و بهره برداری
هرچه صحیح تر و وسیع تر از اراضی و هم چنین ، فراهم نمودن زمینه لازم جهت اجراء اصل ۳۱ و
نیل به اهداف مندرج در اصول ۴۳ و ۴۵ و ۴۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برای تأمین مسکن
و تأسیسات عمومی مواد این قانون به تصویب می رسد ، و از تاریخ تصویب در سراسر
کشور لازم الاجراء است .
ماده ۲- اراضی شهری زمین هایی است که در محدوده قانونی و حریم استحفاظی شهرها و
شهرک ها قرار گرفته است .
ماده ۳ – اراضی موات شهری زمین هایی است که سابقه عمران و احیاء نداشته باشد . زمین های
مواتی که علی رغم مقررات قانون لغو مالکیت اراضی موات شهری بدون مجوز قانونی از تاریخ ۵/۴/۱۳۵۸ به
بعد احیاء شده باشد ، هم چنان در اختیار دولت می باشد .
ماده ۴- اراضی بائر شهری زمین هایی است که سابقه عمران و احیاء داشته و به تدریج به حالت موات
برگشته اعم از آن که صاحب مشخصی داشته و یا نداشته باشد .
ماده ۵- اراضی دائر زمین هایی است که آن را احیاء و آباد نموده اند و در حال حاضر دائر و
مورد بهره برداری مالک است ، زمین های دائر مشمول این قانون صرفاً اراضی کشاورزی یا
آیش اعم از محصور یا غیر محصور می باشد .
ماده ۶ – کلیه زمین های موات شهری اعم از آن که در اختیار اشخاص یا بنیادها و
نهادهای انقلابی دولتی یا غیر دولتی باشد در اختیار دولت جمهوری اسلامی است و اسناد و مدارک
