آیین نامه اجرایی قانون واگذاری زمین های دایر و بایر که بعد از انقلاب به صورت کشت موقت در اختیار کشاورزان قرار گرفته است مصوب ۸ / ۸ / ۱۳۶۵

توضیحات

آییننامه اجرایی واگذاری زمین  آیین نامه اجرایی قانون واگذاری زمین های دایر و بایر که بعد از انقلاب

به صورت کشت موقت در اختیار کشاورزان قرار گرفته است مصوب ۸ / ۸ / ۱۳۶۵

آییننامه اجرایی واگذاری زمین

هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۵,۱۱,۲۹ بنا به پیشنهاد مشترک شماره ۱۲,۱,۴۲۶۰,۱۶۶۹۸

مورخ ۶۵٫۱۰,۲۷ ستاد مرکزی هیأت های واگذاری و وزارت کشاورزی ، آیین نامه اجرایی قانون واگذاری

زمین های بایر و دایر که بعد از انقلاب به صورت کشت موقت در اختیار کشاورزان قرار گرفته است

مصوب ۶۵٫۸٫۸ را به شرح زیر تصویب نمودند :

 ماده ۱- تعاریف و اصطلاحاتی که در این آیین نامه به کار برده می شود ، از نظر اجرای آن عبارت است از:

۱ – اراضی بایر – زمین هایی که سابقه احیا دارد ولی به علت اعراض یا عدم بهره برداری بدون عذر

موجه به مدت ۵ سال متوالی متروک مانده باشد .

۲- اراضى دایر – زمین هایی است که احیا شده و مستمراً مورد بهره برداری می باشد .

٣- مناطق کردنشین – عبارت است از استان کردستان و جنوب آذربایجان غربی شامل شهرهای

اشنویه ، نقده ، پیرانشهر ، مهاباد ، میاندوآب ، بوکان ، سردشت ، صایین دژ، تکاب و نوار مرزی

شهرستان های ارومیه و سلماس

۴ – اراضی کشت موقت – عبارت است از اراضی بایر و دایری که پس از پیروزی انقلاب

اسلامی تا پایان سال ۵۹ در سراسر کشور و تا پایان سال ۶۳ در مناطق کردنشین به نحوی در تسلط

غیر مالک قرار گرفته باشد . هرگاه در زمان تصرف در سطح هر هکتار بیش از یک صد اصله نهال

و یا درخت مثمر یا پنجاه اصله درخت نخل یا زیتون و یا یک هزار نهال یا درخت غیر مثمر وجود

داشته در این صورت باغ یا بیشه محسوب و از شمول اراضی کشت موقت خارج است .

۵-  بی زمین – عبارت است از کسی که هیچ گونه  زمین زراعی نداشته باشد .

۶- کم