قانون راجع به حفظ آثار ملی مصوب ۱۲/ ۸/ ۱۳۰۹ به همراه نظریات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

‌ ماده اول (اصلاحی ۱۳/ ۱۲/ ۱۳۲۳ و ۱۲/ ۹/ ۱۳۵۲) – کلیه آثار صنعتی و ابنیه و اماکنی را که تا اختتام دوره سلسله زندیه در مملکت ایران احداث شده اعم از منقول و غیر منقول با رعایت ماده ۲ این قانون می‌توان جزء آثار ملی ایران محسوب داشت و آثار صنعتی و ابنیه و اماکنی که در دوره قاجاریه تا آغاز مشروطیت ساخته شده و جنبه عمومی دارد جزو آثار ملی و آثار غیر منقولی را که از نظر تاریخی یا شئون ملی واجد اهمیت باشد، صرف نظر از تاریخ ایجاد یا پیدایش آن با تصویب شورای عالی فرهنگ و هنر در عداد آثار ملی محسوب و در تحت حفاظت و نظارت دولت می باشد …