توقیف اموال
عملی حقوقی و موقت است لذا اموال توقیف شده پس از برائت محکوم علیه یا متشاکی یا خوانده و یا پس از تادیه دیون به محکوم له یا شاکی یا خواهان ، ” قابل برگشت” به مالک اولیه اموال میباشد.
ضبط اموال
عملی حقوقی و دائم و غیر قابل برگشت است لذا اموال مضبوط در یک پرونده مطروحه همیشه به نفع دولت جمع آوری میگردد و “غیر قابل برگشت” به مالک اولیه اموال میباشد.
تمثیلا عملکرد سازمان جمع آوری اموال تملیکی کشور چنین عملی است.
مصادره اموال
فی الواقع این عنوان حقوقی به ضبط اموالی تلقی میگردد که مصرح قانونی در منطوق قانون (متن قانون) داشته باشد، از جمله مفاد منطوق صریح قانون اساسی در اصل ۴٩، که مبین استحصال ثروتهای نامشروع توسط فرد یا افراد میباشد.
